بسیاری مردم معتقدند در ایران ، رسانه های آزاد وجود ندارد و رسانه های فعلی همگی وابسته به حکومت هستند. اما باید اذعان کرد این گزاره دقیقا درست نیست و الان در ایران مجلات هفتگی و ماهیانه زیادی وجود دارد که گرچه مستقیما به سیاست می پردازند ، اما توسط همان تیم های نشریات اصلاح طلب اداره می شوند و در این فضای بی رسانه ای ، خواندن و تورق آنها خالی از لطف نیست.یکی از این مجله ها ، هفته نامه جدید الولاده ای به نام پیک سبز است.
پیک سبز ، که اکنون دومین شماره آن منتشر شده توسط نویسندگان سابق ایران دخت ، اعتماد ملی و ... گردانده می شود و مشی فرهنگی دارد. اما از سیاسی بودن آن همین بس که روی جلد تصویری از احمدی نژاد که توسط افتخاری به آغوش کشیده می شود، دیده می شود. به گمانم عده ای از نویسندگان مردم و جامعه هم آنجا باشند.
2- آیین: این نشریه که صاحب امتیاز آن جبهه مشارکت ایران اسلامی است ، و اکنون نام صاحب امتیاز را در شناس نامه نمی نویسد ، تنها نشریه روشنفکری دینی در ایران محسوب می شود که هر چند ناموفق ، اما خواسته تا جا پای نشریاتی چون کیان بگذارد.
3- نسیم بیداری یکی دیگر از این نشریات است. نشریه ای که به انتقاد های سیاسی از دید اصولگرایی می پردازد و از مشی افرادی نظیر سید حسن خمینی دفاع می کند.
4- نشریه نافه که ارگان ادبی ملی گراها، در کنار نامه ارگان سیاسی تعطیل شده آنان بود ، مدتی است با گروهی حرفه ای تر گردادنه می شود و در صدها صفحه ، انبوهی از مطالب فرهنگی هنری را ارائه می دهد.
5- مهرنامه : نشریه ای که محمد قوچانی منتشر می کند. این نشریه در کنار ایران دخت ؛ سوغاتی های قوچانی بعد از ازادی بودند که اولی ، که سیاسی هم بود ، توقیف شد.
به هر حال منوی بالا ، در کنار نشریات قدیمی تر مثل 40 چراغ و چشم انداز ایران ، در حال حاضر بازوی رسانه ای اصلاح طلبان فرهنگی ایران منتشر می شود. نشریاتی که در آنها به شعور مخاطب توهین نمی شود.
پیک سبز ، که اکنون دومین شماره آن منتشر شده توسط نویسندگان سابق ایران دخت ، اعتماد ملی و ... گردانده می شود و مشی فرهنگی دارد. اما از سیاسی بودن آن همین بس که روی جلد تصویری از احمدی نژاد که توسط افتخاری به آغوش کشیده می شود، دیده می شود. به گمانم عده ای از نویسندگان مردم و جامعه هم آنجا باشند.
2- آیین: این نشریه که صاحب امتیاز آن جبهه مشارکت ایران اسلامی است ، و اکنون نام صاحب امتیاز را در شناس نامه نمی نویسد ، تنها نشریه روشنفکری دینی در ایران محسوب می شود که هر چند ناموفق ، اما خواسته تا جا پای نشریاتی چون کیان بگذارد.
3- نسیم بیداری یکی دیگر از این نشریات است. نشریه ای که به انتقاد های سیاسی از دید اصولگرایی می پردازد و از مشی افرادی نظیر سید حسن خمینی دفاع می کند.
4- نشریه نافه که ارگان ادبی ملی گراها، در کنار نامه ارگان سیاسی تعطیل شده آنان بود ، مدتی است با گروهی حرفه ای تر گردادنه می شود و در صدها صفحه ، انبوهی از مطالب فرهنگی هنری را ارائه می دهد.
5- مهرنامه : نشریه ای که محمد قوچانی منتشر می کند. این نشریه در کنار ایران دخت ؛ سوغاتی های قوچانی بعد از ازادی بودند که اولی ، که سیاسی هم بود ، توقیف شد.
به هر حال منوی بالا ، در کنار نشریات قدیمی تر مثل 40 چراغ و چشم انداز ایران ، در حال حاضر بازوی رسانه ای اصلاح طلبان فرهنگی ایران منتشر می شود. نشریاتی که در آنها به شعور مخاطب توهین نمی شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر